Një nënë kishte martuar edhe djalin, edhe vajzën, brenda muajit..

Një nënë kishte martuar edhe djalin, edhe vajzën, brenda muajit...Pas afro një viti, kjo nëna u takua me një mike të vjetër për kafe. 
Në bisedë e sipër, mikja e uroi për martesat e fëmijëve, dhe e pyeti se si po ia kalonin fëmijët me jetën e re si të martuar. 

Nëna u përgjigj:
"Po ja, nusja e djalit është vajza më e mirë që mund të kishte zgjedh djali im për nuse. E di ti, që djali im është më i bukuri, më i miri , më punëtori, të gjitha vajzat i shkonin mbrapa. Që kur erdhi ajo në shtëpinë tonë, unë vetëm kam pushuar, s'kam bërë asgjë, sepse djali im është aq i mirë, sa edhe nusen e ka bërë të mirë, aq sa të gjitha i bën vet ajo, dhe pjesa më e bukur është që në mbrëmje, ulemi së bashku, unë, djali e burri, kurse nusja na shërben darkën, na bën ëmbëlsira, na shërben kafetë, pastaj kokoshkat kur shohim telenovelat ose kur çunat e shtëpisë shohin futboll. Eja ndonjë ditë dhe ti, do e shohësh si i mirëpret mysafirët, nuk ulet fare, po fare duke iu shërbyer, është porsi flutur. 

Ta shohësh pastaj, rrogën ashtu si e merr, ia dorëzon djalit tim, dhe i bukuri i nënës, na nxjerr mua e babin e tij në shumë vende të bukura. Të gjithë në lagje na kanë zili për nusen që ka zgjedh djali. Po ajo ka mend në kokë, e dëgjon fjalën e burrit të saj, s'bën zë fare. 

Lum nusja që ka marrë për burrë dikë si djali im, dhe po jetojmë aq të lumtur të gjithë në shtëpi!"

Mikja foli sërish:
-"E paçshim të gjitha fatin tënd, moj shoqe. Po vajza si është? Si po kalon ajo me martesën?"

Nëna ia ktheu:
-"Aman mos pyet fare, po vazhdoi kështu, do e ndali në shtëpinë time vajzën. Unë s'kam vajzë që t'iu bëhet shërbëtore njerëzve të burrit të saj. Pale ç'burrë?? Kokrra e dembelit, po s'ka kujt t'i ngjajë ai, pos prindërve të tij, ata nuk i ndihmojnë në asgjë vajzës sime, ajo gatuan, ajo lan e shpërlan, ajo bën fshesën, ajo pastron oborrin, ajo shërben kur vijnë farefisi i tyre çdo ditë, kurse ai së bashku me prindërit e tij, ulen e presin gjithçka nga vajza ime. 

Por më e keqja, ata ia marrin edhe rrogën vajzës sime, e dalin shëtiten vet, kurse vajzën time e lënë në shtëpi. Pupu ça njerëz, mos i rënçin për pjesë as armikut. Por po duroj dhe pak, pastaj do e shohin ata, s'ua lë atyre vajzën që të ma nëpërkëmbin."

Morali:
Mos ia bëj tjetrit, atë që s'do të doje të ta bënin ty.